Το νευρίνωμα Μόρτον πήρε το όνομά του από τον χειρουργό Tomas George Morton, ο οποίος το 1876, επισήμανε ότι το πρώτο μετατάρσιο οστό είναι κοντύτερο από το δεύτερο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα κατά την βάδιση το δεύτερο μετατάρσιο οστό να επιβαρύνεται δυσανάλογα. Έτσι, δημιουργείται φλεγμονή στο νεύρο που βρίσκεται ανάμεσα στις βάσεις των δακτύλων, συνήθως μεταξύ του 3ου και του 4ου δακτύλου, αλλά σε μερικές περιπτώσεις και μεταξύ 2ου και 3ου .
Ο πάσχων από νευρίνωμα Μόρτον έχει έντονη την αίσθηση καυστικού πόνου στα μετατάρσια κατά τη διάρκεια της ορθοστασίας ή βάδισης (μεταταρσαλγία), ο οποίος συνοδεύεται από κράμπες στο πέλμα.
Αντίθετα με άλλες παθήσεις των κάτω άκρων όπως είναι ο βλαισός μέγας δάκτυλος (κότσι) ή η σφυροδακτυλία, οι οποίες είναι ορατές γιατί προκαλούν παραμορφώσεις, το νευρίνωμα Morton δεν δίνει συμπτώματα μορφολογικά, αλλά γίνεται αντιληπτό μόνο από τον έντονο, οξύτατο πόνο που συχνά περιγράφεται από τους πάσχοντες “σαν να πατάμε ένα βότσαλο”.
Ορισμένοι παράγοντες που μπορεί να επιβαρύνουν την εμφάνιση της συγκεκριμένης πάθησης είναι οι εξής:
Το νευρίνωμα Μόρτον μπορεί να αντιμετωπιστεί με την κατασκευή ειδικών ορθωτικών πελμάτων, ύστερα από πελματογράφημα.