Σε κάθε πόδι υπάρχουν 5 μετατάρσια οστά τα οποία συνδέουν τα οστά του ταρσού με τις φάλαγγες των δακτύλων. Η αρίθμηση τους ξεκινά από το μετατάρσιο στην έσω πλευρά του πέλματος, δηλαδή από το μεγάλο δάκτυλο του ποδιού.
Τα πρόσθια τμήματα των μεταταρσίων οστών ονομάζονται και κεφαλές των μεταταρσίων. Αυτά τα οστά, και κυρίως το πρώτο και δεύτερο μετατάρσιο, δέχονται όλο το βάρος του σώματος κατά την όρθια στάση και την βάδιση.
Ορισμένες φορές κάποιο ή κάποια από τα μετατάρσια οστά υφίστανται την ονομαζόμενη «πτώση μεταταρσίων», δηλαδή η κεφαλή τους ακουμπά με μεγαλύτερη πίεση στη κάτω επιφάνεια του ποδιού.
Τα συμπτώματα της πτώσης μεταταρσίων είναι ο έντονος πόνος στην πρόσθια επιφάνεια του πέλματος, λίγο πίσω από τα δάκτυλα. Ο πόνος αυτός είναι η λεγόμενη μεταταρσαλγία (μετατάρσια + άλγος).
Συνήθως ο πόνος χειροτερεύει όταν στεκόμαστε όρθιοι, περπατάμε ή τρέχουμε και, αντίθετα, βελτιώνεται βέβαια στην ανάπαυση. Η επιδείνωση του πόνου είναι ακόμα μεγαλύτερη στην περίπτωση που φοράμε ψηλοτάκουνα παπούτσια.
Ταυτόχρονα, εξαιτίας της αυξημένης φόρτισης στη συγκεκριμένη περιοχή δημιουργούνται υπερκερατώσεις (τήλοι).
Η εναπόθεση κεράτινων στοιβάδων και η δημιουργία κάλων στο πέλμα αποτελεί έναν αμυντικό μηχανισμό του οργανισμού στα σημεία στα οποία ασκούνται μεγάλες δυνάμεις και φορτίσεις.
Τα πέλματα για πτώση μεταταρσίων (ή αλλιώς πάτοι υποστήριξης κεφαλών μεταταρσίων) βοηθούν στην ανακούφιση από τη μεταταρσαλγία, δηλαδή τον πόνο στην περιοχή.
Αυτό γίνεται λόγω του ότι η μορφολογία του ορθωτικού πάτου ειδικής κατασκευής βοηθά στη σωστή κατανομή των φορτίων που ασκούνται κατά τη βάδιση και την ορθοστάτιση και στην αποφόρτιση της περιοχής των μεταταρσίων.